ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ                                                                         1/09/20232

Βαγγέλη Οικονόμου

Σκηνοθέτη –εμψυχωτή θεάτρου

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη από το 1978 κι εργάζεται επαγγελματικά στο θέατρο από το 1985. Παράλληλα με τις σπουδές του στο Οικονομικό τμήμα του Α.Π.Θ., γνώρισε το θέατρο μέσα από την ενεργητική συμμετοχή στο φοιτητικό θέατρο της δεκαετίας του 1980 και το σπούδασε μέσα από διαρκή θεατρικά σεμινάρια επιμόρφωσης με διάφορους εισηγητές μεταξύ των οποίων οι: Ανδρέας Βουτσινάς, Μίρκα Γεμεντζάκη, Λίνα Λαμπράκη, Ντανιέλ Λομμέλ, Παύλος Παγανόπουλος, Νικηφόρος Παπανδρέου, Σωτήρης Χατζάκης, Νίκος Χουρμουζιάδης κ.α.
Παρακολούθησε επίσης τα επιμορφωτικά προγράμματα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών:
«Παραμύθι και θεατρική παράσταση»,
«Θεατρική Αγωγή»,
«Ιστορία της Τέχνης και εκπαιδευτικό θεατρικό παιχνίδι»,
«Θέατρο: κριτική – ιστορική και φιλοσοφική προσέγγιση»,
«Υποκριτική: Τα πρακτικά εργαλεία του ηθοποιού»,
«Η Δέσπω κάνει πόλεμο -Οι γυναίκες στην επανάσταση του 1821 μέσα από τη λογοτεχνία»
«Ειδική Αγωγή: Διεπιστημονικές Πρακτικές Σύγκλισης»

-Συμμετοχή σε εβδομήντα πέντε (75) παραστάσεις, εκ των οποίων εξήντα οκτώ (68) με την ιδιότητα του σκηνοθέτη, επτά (7) ως ηθοποιός και τρεις (3) ως βοηθός σκηνοθέτης

-Έναρξη επαγγέλματος ως σκηνοθέτης –εμψυχωτής Θεάτρου τον Νοέμβριο του 1985 στη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης (Ν.Ε.Λ.Ε.) Θεσσαλονίκης.

 -Εμψυχωτής και σκηνοθέτης της Θεατρικής Ομάδας ριSκο από την ίδρυσή της (2010).
Σκηνοθετώντας:
“Το μικρό πόνυ” του Πάκο Μπεθέρα (2018),
“Νέριουμ Παρκ” του Josep Maria Miro (2018),
“No exit” (“Κεκλεισμένων των θυρών”) του Ζαν Πωλ Σαρτρ (2016),
 “Παρεξήγηση” του Αλμπέρ Καμύ (2015)
“Γυναίκες χωρίς οξυγόνο” του Γκούσταβ Οττ (2014),
“Ο τίγρης” του Μάρεϊ Σίσγκαλ (2014),
“Παιχνίδια Φόβου” (βασισμένη στο κείμενο “Trio”) των Kado Kostzer και Alfedo Arias (2013),
“Τίποτα δικό μου” του Edward Bond (2012),
“Τα εργαζόμενα κορίτσια… δεν γερνούν ποτέ!” (Βασισμένη στο κείμενο “Factory girls”) του Frank McGuinness (2011),
“Η δολοφονία της οδού Αποντάκα”, (βασισμένη στο κείμενο «Los assessinos» του Χοσέ Τριάνα) (2011).

-Συνεργασία με το “Θέατρο Έξω από τα τείχη”
σκηνοθετώντας:
“Το Βρακί” του Κάρλ Στέρνχαιμ (2013)
 “Μαθήματα Νεοελληνικής Ιστορίας” της Πένης Φυλακτάκη (2012).

-Συνεργασία με τη θεατρική ομάδα “Φάε, πίε και ευφραίνου” (2005 -2008)
σκηνοθετώντας:
“Τρεις υπέροχες Κυριακές” (μονόπρακτα των Δημήτρη Κεχαϊδη, Κώστα Μουρσελά, και Τεννεσσή Ουίλλιαμς) (2008)
“Ανείπωτα λόγια σε καθρέφτη” (μονόπρακτα του Τεννεσσή Ουίλλιαμς) (2006)

Ιδρυτικό μέλος της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Αβέρτο Θέατρο (2010) και διευθυντής σπουδών του ομώνυμου θεατρικού Εργαστηρίου μέχρι σήμερα.

-Ιδρυτικό μέλος του Κ.Θ.Ε.Θ (Κέντρου Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης (1999), μέλος της οργανωτικής εκπαιδευτικής ομάδας (1999 –2006), υπεύθυνος συντονιστής του θεατρικού του Εργαστηρίου (2006 –2009), καθώς και σκηνοθέτης των παραστάσεων των Ομάδων Δράσης:

“Η νύχτα των Δολοφόνων” Χοσέ Τριάνα  (2000)
“Έψιλον, όπως έρωτας” Κικής Μαυρίδου (2002).

-Ιδρυτικό μέλος εκπαιδευτής στο Εργαστήρι Θεατρικής Τέχνης που λειτούργησε σε συνεργασία με την Πειραματική σκηνή της “Τέχνης” (1994 -1999).

-Ιδρυτικό μέλος, συντονιστής, ηθοποιός και σκηνοθέτης της Εταιρίας Θεάτρου Μεταίχμιο (1986 -1993) με συμμετοχές στις “Γιορτές Ανοιχτού Θεάτρου” του Δήμου Θεσσαλονίκης με τα:
“Το Μεταίχμιο παρουσιάζει την κόρη του παντοπώλου”  Άγγελου Βλάχου (1987),
 “Με τα δόντια” Θόρντον Ουάιλντερ (1989)
 “Τι, που” Σάμιουελ Μπέκετ (1991) –παραστάσεις στο Βαφοπούλειο Π.Κ.

 -Συνεργάτης της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης (Ν.Ε.Λ.Ε.) Θεσσαλονίκης με την ιδιότητα του σκηνοθέτη -επιμορφωτή θεάτρου, επτά (7) χρόνια συνεχώς, από το Νοέμβριο 1985 έως τον Ιούνιο 1992.

Συνεργασία με διάφορους φορείς όπως ο Δήμος Πολίχνης, η «Πολιτιστική Λέσχη Βασιλικών», ο «Κοινωνικός Σύνδεσμος Κατοίκων Χαριλάου», η «Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης», με το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, όπου και δημιουργήθηκαν θεατρικές ομάδες με μακρόχρονη δράση.

-Ιδιαίτερα στον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης όπου και δημιουργήθηκε η θεατρική ομάδας των Δικηγόρων «Από μηχανή» (1994 -2000)
Σκηνοθεσίες:
“Εκκλησιάζουσες” Αριστοφάνη (1995),
“Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία” Ροζέ Βιτράκ (1996),
“Η κυρία υπουργού” Μπράνισλαβ Νούσιτς (1998),
“Κύκλος με την κιμωλία” Μπέρτολντ Μπρεχτ (1999),
“Νεφέλες” Αριστοφάνη (2000)

-Ιδρυτής, εμψυχωτής και σκηνοθέτης της Θεατρικής Ομάδας Βασιλικών, από το 1987. Η Θεατρική ομάδα Βασιλικών συμμετείχε σε διάφορα φεστιβάλ θεάτρου σε όλη την Ελλάδα και διακρίθηκε δυο φορές στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Το 1993 με το βραβείο καλύτερης παράστασης, με την παράσταση “Αγγέλα” του Γ. Σεβαστίκογλου και το 1994 με το βραβείο, συνολικής προσφοράς, “Δημήτρη Ροντήρη” με την παράσταση “Κυρία Υπουργού” του Μπράνισλαβ Νούσιτς.

Σκηνοθεσίες:
“Το ημερολόγιο ενός απατεώνα” Αλεξάντρ Οστρόφσκι (2023)
“Το ψέμα έχει μακριά ποδάρια¨ Εντουάρντο ντε Φιλίππο (2022)
“Μια τρύπα στον τοίχο” Υβ Μιράντ (2021)
“Χαλασμός – Σπαράγματα μνήμης” (2021)
“Στάχτη στα μάτια’ Ευγένιου Λαμπίς (2020)
“Εργαζόμενα κορίτσια”  Frank McGuinness (2019)
“Μπλακ Άουτ” Jack Sharkey (2018)
“Το έξυπνο πουλί” Ζωρζ Φεντώ (2017)
“Ένας αξιοπρεπής γάμος” Μπέρτολτ Μπρεχτ (2016)
“Μικροί Φαρισαίοι” Δημήτρη Ψαθά (2015)
“Ο Σέντζας” Παντελή Χορν (2014)
“Ράφτης κυριών”Ζωρζ Φεντώ (2013)
“Αυτόχειρας” Νικολάι Έρντμαν (2012)
“Πλούτος” Αριστοφάνης (2011)
“Καθένας με την τρέλα του” (Σύνθεση μονόπρακτων Τσέχωφ)(2010)
“Εγκαίνια” Γιάννη Χρυσούλη (2009)
“Εγκλήματα καρδιάς” Μπέθ Χένλεϊ (2008)
“Ξύπνα Βασίλη” Δημήτρη Ψαθά (2007)
“To 7o ρούχο” Ευγενίας Φακίνου – Δημήτρη Μαυρίκιου (2006)
“Δον Καμίλλο” Σωτήρη Πατατζή (2005)
“Παντρολογήματα” Νικολάι Γκόγκολ (2004)
“Γυναίκες διασκεδάζουν” Κάρλο Γκολντόνι (2003)
“Γαμήλιο εμβατήριο” Άγγελου Τερζάκη (2002)
“Αυλή των θαυμάτων” Ιάκωβου Καμπανέλλη (2001)
“Δεν είμαι εγώ” Γρηγορίου Ξενόπουλου (2000)
“Φαύστα” Μποστ (1999)
“Νέες προοπτικές” (Σύνθεση μονοπράκτων) (1998)
“Λιολά” Λουίτζι Πιραντέλο (1997)
“Γέρμα” Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1996)
“Ο κύκλος με την κιμωλία” Μπέρτολντ Μπρεχτ (1995)
“Κυρία Υπουργού” Μπράνισλαβ Νούσιτς (1994)
“Αγγέλα” Γιώργου Σεβαστίκογλου (1993)
“Χάσαμε τη θεία. Στοπ” Γιώργου Διαλεγμένου (1990),
“Εκκλησιάζουσες” Αριστοφάνη (1992)

–Εισηγητής σε διάφορα σεμινάρια για νέους ηθοποιούς, πολιτιστικούς εμψυχωτές και εκπαιδευτικούς, που διοργάνωσαν διάφοροι φορείς σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο της Ε.Ε.

-Εισηγητής στο 2o Big Day που διοργάνωσε το Κ.Θ.Β.Ε. στις 13/12/2015 με αφορμή το αφιέρωμα στον Νικολάι Έρντμαν και την παράσταση “Αυτόχειρας” (Διοργάνωση Workshop και Συμμετοχή σε στρογγυλό τραπέζι με τίτλο “Γνωρίζοντας τον Έρντμαν”).